For nesten eit år sidan skreiv eg innlegget “Pus i stallen”. Pus, i august 2009.
Han kom og slo seg ned i stallen… Mamma syns synd på den skjønne og tillitsfulle katten, og tok han med seg heim, i håp om at eigaren ville dukke opp (etter at han tydleg hadde vore på vandring veeldig lenge, og vore i stallen i over ei veke).
Etter 4-5 annonser i lokalavisa, etterlysning via Facebook, blogg og jungeltelegraf, var det ingen som sakna katten, og han har då blitt verande hos mamma.
Ho har fått seg ein katt med utruleg mykje personlegheit i, iallfall!
No har han fått nokre gram (kilo?) meir på kroppen, og lever livets glade dagar på Bjåstad :)
Oi, den var nesten ikkje til å kjenne igjen! Tydelig at katten har det godt no :)
SvarSlett